درمولیپوما چشم: هر آنچه که باید در مورد آن بدانید

درمولیپوما چشم یک تومور خوش‌خیم است که به صورت مادرزادی روی ملتحمه ایجاد می‌شود و در سایر نقاط نیز می‌تواند وجود داشته باشد. ظاهر درمولیپوم شباهت زیادی به پرولاپس چربی اربیتال و درموئید لیمبال دارد. عوارض بعد از عمل مانند بلفاروپتوز، دوبینی یا کراتوکونژونکتیویت سیکا است. اگر ویژگی‌های خاص درمولیپوم درک شود، تشخیص این تومور از سایر اختلالات آسان است. بیشتر عوارض بعد از جراحی ناشی از از دست دادن بیش از حد ملتحمه و در نتیجه سیمبلفارون است. اجتناب از آسیب به ملتحمه برای جلوگیری از چنین عوارضی مهم است.

درمولیپوما چیست؟ 

درمولیپوما چشم یک نوع تومور خوش‌خیم است که معمولاً در قسمت سفید چشم (ملتحمه) دیده می‌شود. این تومور از بافت چربی و بافت هم‌بند تشکیل شده و به صورت یک توده کوچک، زرد رنگ و سفت زیر ملتحمه ظاهر می‌شود. درمولیپوم‌ها معمولاً مادرزادی هستند و از بدو تولد وجود دارند، اما ممکن است با گذشت زمان بزرگ‌تر شوند. این تومورها معمولاً دردناک نیستند و مشکلی برای بینایی ایجاد نمی‌کنند، مگر اینکه بسیار بزرگ شوند و به عملکرد چشم اختلال وارد کنند.

علت دقیق ایجاد درمولیپوما هنوز به طور کامل شناخته شده نیست. اما تصور می‌شود که این تومورها در مراحل اولیه رشد جنین و به دلیل نقص در تشکیل بافت‌ها ایجاد می‌شوند. درمولیپوما معمولاً در یک چشم ایجاد می‌شود، اما در موارد نادر ممکن است در هر دو چشم دیده شود. درمان درمولیپوما معمولاً جراحی است، به‌ خصوص زمانی که تومور بزرگ باشد یا در عملکرد چشم اختلال ایجاد کند. با این حال، تصمیم‌گیری در مورد جراحی به عوامل مختلفی مانند اندازه تومور، محل قرارگیری آن و سن بیمار بستگی دارد.

علائم درمولیپوما چشم

درمولیپوما چشم معمولاً علائم مشخص و آزاردهنده‌ای ندارد، به همین دلیل اغلب به صورت تصادفی و در معاینات روتین چشم کشف می‌شود. با این حال، در برخی موارد، ممکن است علائم زیر مشاهده شود:

• توده کوچک و سفت زیر ملتحمه: این برجستگی معمولاً زرد رنگ است و به ملتحمه چسبیده است.
• عدم تحرک توده: بر خلاف برخی ضایعات دیگر چشم، درمولیپوما معمولاً با حرکت چشم حرکت نمی‌کند.
• قرمزی و تحریک خفیف: در برخی موارد، ممکن است اطراف توده کمی قرمز و ملتهب شود.
• آستیگماتیسم: در مواردی که توده بزرگ باشد، ممکن است باعث ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید شود.

بیشتر بخوانید: جراحی تومور اربیت چگونه انجام می‌شود؟

علت درمولیپوما

علت دقیق ایجاد درمولیپومای چشم هنوز به طور کامل مشخص نشده است. اما تصور می‌شود که این تومورها در مراحل اولیه رشد جنین و به دلیل نقص در تشکیل بافت‌ها ایجاد می‌شوند. این نقص باعث می‌شود که سلول‌های چربی و بافت‌های هم‌بند به صورت یک توده در زیر ملتحمه تجمع کنند. درمولیپوم‌ها معمولاً مادرزادی هستند و از بدو تولد وجود دارند، اما ممکن است با گذشت زمان بزرگ‌تر شوند. عوامل ژنتیکی و محیطی نیز ممکن است در ایجاد این تومورها نقش داشته باشند، اما تحقیقات بیشتری برای تایید این موضوع نیاز است.

تشخیص درمولیپومای چشم

تشخیص درمولیپومای چشم معمولاً بر اساس معاینه بالینی توسط پزشک متخصص چشم انجام می‌شود. پزشک با استفاده از یک ذره‌بین مخصوص، چشم شما را به دقت بررسی می‌کند و به دنبال توده‌های غیر عادی زیر ملتحمه می‌گردد. ویژگی‌های مشخصه درمولیپوما که به پزشک در تشخیص کمک می‌کند عبارتند از:

• توده کوچک و سفت: این توده معمولاً زرد رنگ است و به ملتحمه چسبیده است.
• عدم تحرک توده: بر خلاف برخی ضایعات دیگر چشم، درمولیپوما معمولاً با حرکت چشم حرکت نمی‌کند.
• محل قرارگیری توده: درمولیپوما اغلب در قسمت سفید چشم (ملتحمه) و معمولاً در ناحیه خارجی چشم دیده می‌شود.

در ارتباط با روش‌های تشخیصی نیز می‌توانیم به موارد زیر به عنوان روش اشاره کنیم: 

• مشاهده مستقیم: پزشک با استفاده از یک ذره‌بین یا لوپ، توده را به دقت بررسی می‌کند تا اندازه، شکل، رنگ و محل دقیق آن را مشخص کند.
• لمس: پزشک با لمس ملایم توده، قوام و بافت آن را ارزیابی می‌کند.
• نمونه‌برداری: در این روش، پزشک نمونه کوچکی از توده را برداشته و برای بررسی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه می‌فرستد. این روش دقیق‌ترین روش برای تشخیص نوع تومور و اطمینان از خوش‌خیم بودن آن است.
• سونوگرافی: با استفاده از امواج صوتی، پزشک می‌تواند اندازه و عمق تومور را به دقت مشخص کند.
• سی‌تی اسکن: این روش تصویربرداری، تصاویری دقیق از ساختارهای داخلی چشم و اطراف آن ارائه می‌دهد.
• ام‌آرآی: این روش نیز مانند سی‌تی اسکن، تصاویر دقیقی از بافت‌های نرم ارائه می‌دهد و می‌تواند به تشخیص تومورهای کوچک‌تر کمک کند.

درمان درمولیپومای چشم

درمولیپومای چشم معمولاً توموری خوش‌خیم و بدون عارضه است. به همین دلیل، اگر تومور کوچک باشد و مشکلی برای بینایی ایجاد نکند، ممکن است نیازی به درمان خاصی نداشته باشد. پزشک تنها ممکن است روند رشد تومور را به صورت دوره‌ای بررسی کند. با این حال، در برخی موارد، جراحی برای برداشتن تومور توصیه می‌شود. دلایل جراحی می‌تواند اندازه بزرگ تومور، رشد سریع آن، قرارگیری در موقعیت نامناسب، و یا دلایل زیبایی باشد. جراحی معمولاً یک عمل سرپایی است و تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. در این روش، جراح با ایجاد یک برش کوچک، تومور را از ملتحمه جدا می‌کند. پس از برداشتن تومور، برش بخیه زده می‌شود.

پس از جراحی، ممکن است عوارضی مانند خونریزی خفیف، عفونت، تکرار تومور یا آسیب به ملتحمه رخ دهد. به همین دلیل، مراقبت‌های پس از عمل مانند استفاده از قطره‌های چشمی، اجتناب از فعالیت‌های سنگین و مراجعه منظم به پزشک بسیار مهم است. تصمیم‌گیری در مورد جراحی به عوامل مختلفی مانند اندازه تومور، محل قرارگیری آن، سن بیمار و مزایا و معایب جراحی بستگی دارد. بنابراین، قبل از انجام جراحی، حتماً با پزشک خود در مورد تمام گزینه‌های درمانی و عوارض احتمالی آن‌ها صحبت کنید.

کلام آخر

درمولیپومای چشم معمولاً یک بیماری خوش‌خیم و بدون عارضه است که با مراقبت‌های منظم و پیگیری‌های پزشکی، می‌توان به راحتی آن را مدیریت کرد. با این حال، در صورت مشاهده هرگونه تغییر در اندازه، شکل یا رنگ تومور، یا بروز هرگونه علامت جدید، حتماً به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنید. پرفسور محمدطاهر رجبی فوق تخصص جراح پلاستیک چشم و صورت، در تمام مسیر تشخیص و درمان همراه شما هستند. ایشان با سال‌ها تجربه و تخصص در زمینه جراحی‌های مربوط به چشم، می‌توانند بیماری‌های چشمی را تشخیص و درمان کنند.